Hiken naar de top van La Tournette
Lauren gaat de bergen in
Doussard, het plaatsje waar ik werk, is omringd door verschillende bergen en ideaal voor hikers die alle toppen proberen te bereiken. Nu ben ik niet heel sportief aangelegd, maar wil ik me natuurlijk niet laten kennen en heb ik besloten ook een bergtop te beklimmen. Het doel was La tournette (2.351 meter), een half uurtje rijden hier vandaan. Samen met mijn collega Karl (die een echte gids is hier op de camping), reden we om half 6 in de ochtend weg om zo vroeg mogelijk te beginnen.
Het voordeel is dat het dan nog donker is en 
het koel genoeg is voordat de zon op komt. Ik denk dat wij de eerste waren die ochtend, op alle koeien en schapen na. Even had ik spijt van mijn keuze want toen ik omhoog keek werd ik er weer even aan herinnerd dat ik nooit sport en je toch wel een conditie moet hebben om de top te bereiken. De tocht begon en voor mijn gevoel liepen we bij de eerste 100 meters al ondersteboven, zo stijl was het.
Karl heeft mij er doorheen gesleept en bleef geduldig wachten als ik na elke 5 minuten even pauze wilde houden om mijn adem weer op orde te krijgen. De tocht heeft uiteindelijk 3 uur geduurd, wat eigenlijk nog best prima is want dat geven de bordjes ook aan. Het eerste gedeelte is ontzettend stijl, maar na een uur vlakt het gelukkig wat af, al is het wel wat lastiger omhoog komen. Er hangen touwen aan de bergen waar je je aan vast kan houden en trappetjes als het lopend niet te doen is. Het is tevens ook vrij gevaarlijk want je doet dit zonder vast te zitten en zonder instructeur. Het laatste stukje klimmen word even onderbroken door schapen en geiten en laten je beseffen dat je echt heel hoog bent. Eenmaal boven vergeet je wat een enorme klim je hebt gemaakt omdat het uitzicht echt adembenemend is. Overal waar je kijkt zie je bergtoppen, het meer van Annecy en de strakblauwe lucht geeft het een perfecte kleur.
Even een paar minuutjes genieten en daarna weer snel naar beneden voordat de hitte losbarst. Alle touwen en trappetjes weer naar beneden, het kiezelpad een soort van glijdend naar beneden en de auto is weer in het vizier. Ik kreeg een glimlach op mijn gezicht toen ik de mensen zag die toen naar boven gingen. Helemaal afgetraind met de perfecte uitrusting en waarschijnlijk een hoop ervaring.
Even was ik ontzettend trots dat ik tussen al die sportievelingen ook de top had bereikt. En toch haal ik net zo veel plezier uit een glas rosé op het terras ;).
Lauren Wever woont een half jaar op een camping in het Franse dorpje Doussard en schrijft over haar belevenissen. Lees ook:
Leven in de "bubbel van de camping